Volbracht

Precies 23 weken na de 1e instructie op donderdag 15 mei, plaats ik op donderdag 23 oktober mijn 23e ding met een gevoel van: ik heb het volbracht. In ieder geval een vreugdedansje waard. En zowaar een nog korter filmpje gevonden dan de 0.34 seconden van Harlekineke Want wij zijn voor korte filmpjes.

De afgelopen weken waren een ontdekkingsreis! Ik heb er veel van geleerd: iedere keer belandde ik wel weer bij een nieuwe 2.0 site, een nieuwe toepassing of las je ook in de krant nieuwtjes over web2.0. Je raakte eigenlijk nooit uitgelezen of uitgekeken.

Web 2.0 stopt niet na 23 dingen. Maar de cursus gelukkig wel… want ik moet wel zeggen dat ik het ook als een opluchting voel dat ik na zoveel weken zwoegen alle dingen heb gedaan. De cursus kostte nogal wat tijd en energie. Dat is een ding wat zeker is. Temeer omdat je daarbij je eigen weblog moet bijhouden, en tevens wil je ook die van je medecursisten volgen. Maar dat maakt het wel extra leuk omdat je daarmee kunt oefenen en ervaringen kunt delen met anderen.

Een aantal "dingen" waren al wel bekend zoals netvibes en rss. Op YouTube keek ik ook al regelmatig. Toch heb ik ook weer nieuwe toepassingen gezien en hier ga ik verder zeker nog gebruik van maken. Zo heb ik mijn dochter beloofd, haar nog te lezen boeken(die nu op geschreven briefjes, knipsels e.d. staan) op Librarything of Worldcat te zetten.

Ik vond het wel vervelend dat je je voor een nieuw "ding" steeds weer opnieuw moest aanmelden. Gelukkig kon ik meestal hetzelfde wachtwoord gebruiken.
De aangeboden 23 dingen vond ik leuk; het ene ding functioneler dan het andere ding; hier en daar wat dingen die op elkaar gingen lijken.

Deze maanden heb ik niet alleen heel veel geleerd over web2.0 maar ook veel ideeën opgedaan over wat er allemaal nog op het gebied van bibliotheekwerk te doen valt.
Door deze cursus kreeg ik toch een beter beeld van wat voor mogelijkheden en kansen er liggen om de bibilotheken op de kaart te houden
Al met al vond ik de cursus leuk, leerzaam en nuttig en ik hoop dat er nog heel veel bibliotheken aan het 23-dingen traject gaan deelnemen. Hoe meer verbreid de kennis over web2.0 hoe groter de kans dat ook bibliotheek2.0 een succes wordt.

Daarnaast denk ik dat web2.0 cursussen ook heel goed door en/of ín bibliotheken gegeven zouden kunnen worden aan bibliotheekgebruikers. Daarmee kun je wat betekenen voor de educatieve en maatschappelijke functie van de bibliotheek en tegelijkertijd tools introduceren waarmee je de betrokkenheid van bibliotheekgebruikers bij hun bibliotheek kunt vergroten. Ook in de inlichtingenfunctie merk ik dat deze toepassingen handig kunnen zijn.

In het begin zag ik er tegenop om stukjes te publiceren. Het schrijven op zich ging wel, maar de gedachte dat iedereen dit allemaal kon lezen, daar moest ik aan wennen.
Gelukkig: alles went, en ik kan nu met zekerheid zeggen het einde van de cursus betekent niet het einde van mijn blog. Wie had dat gedacht !!!!!!

De toekomst van de bibliotheken

De in dit ding bekeken literatuur liet mij de toekomst eens van een andere kant bekijken. Vooral de geloofsbelijdenis van Laura Cohen sprak me aan. Met de stelling dat we als bibliotheek het web voor de klant transparant moeten maken ben ik het eens, maar dan ook tijd en middelen beschikbaar stellen om de klant hierin te begeleiden. Hoewel je de klant ook weer niet moet overvoeren met nieuwe dingen. Daarom lijk me de wijze van werken zoals bij het multimediapunt, waarbij de klant zelf aangeeft waar hij meer over wil weten, een ideale leermiddel. Of een aantal dingen van 23 dingen aanbieden in informatie dagdelen (vergelijkbaar met de in het verleden aangeboden cursussen internet e.d.).
Met de foto hierboven wil ik aangeven dat de jeugd te toekomst heeft, dat het boek zeker zal blijven bestaan naast het gehele web 2.0 gebeuren. Ik ben er in de loop van het 23dingen gebeuren ervan overtuigd geraakt dat Bibliotheek 2.0 meer is dan alleen een term om nieuwe Web 2.0 technologiën in een bibliotheeksetting te plaatsen. Het is tevens een term die gebruikte kan worden om een bepaald bewustzijn van de (digitale) veranderingen om ons heen waar te nemen en daar ook actief in mee te willen gaan. Een gedragsverandering dus!

Sociale bibliotheekcatalogus

Het is wat voor een bibliothecaris, die nog het vak titelbeschrijvingen en annoteren heeft gehad, om le lezen dat het de bedoeling is zelf inhoudelijke beschrijvingen, recensies, zelf trefwoorden toe te kennen, aan een bestaande beschrijving. Wel grappig dat het dan op een klassiek ogende cataloguskaart mag.

Maar na nadere bestudering toch erg handig voor leeslijstjes en wensenlijstjes te maken. Persoonlijk voor wat je nog altijd had willen lezen en voor het publiek om op actuele gebeurtenissen, nominaties literatuurprijs, kinderboekenweek, lezingen, leestafels e.d. in te spelen.

Toch een uitkomst voor het publiek dat je kunt taggen op de kleur van de omslag, want hoe vaak krijg je niet de vraag een dik oranje boek of iets dergelijks.

Zowel bij bibliotheek Amsterdam (1 boek titel toegevoegd) als bij Worldcat met My discoveries aan de slag gegaan (23 dingen password). Ik moet zeggen dat Worldcat erg snel en prettig werkt.

Heb op een titel gereageerd, en titels toegevoegd

Muziek online

Dat muziek ook een bindmiddel is om mensen bij elkaar te brengen zie je natuurlijk ook al jaren bij de massale concerten die gegeven worden in Ahoy of Gelderome, maar ook zoiets als Pink Pop, Pukkelrock e.d. Daar hoef je dus niet perse online voor te zijn en toch doe je daar dan ook aan sociaal netwerken.
Maar nu online muziek. Het aanmelden bij LastFM ging heel makkelijk. Je kunt zelfs ongeregistreerd muziek beluisteren. Mooi dat je muziek tevoorschijn krijgt die lijkt op de stijl van je favoriet en dat je via tags fusion een muziekzender kunt maken met deze muziek, maar toch vind ik het voor de afwisseling niet erg om ook eens een nummer te horen dat niet zo mooi is. Daarna waardeer je des te meer de goeie nummers.
Bovendien leer je zo ook andere smaken en geluiden kennen.
Dit doet me ook denken aan een discussie van jaren geleden, toen men begon met het plaatsen van alle streekromans, detectives enz. in een de kast bij elkaar. Toen gingen ook geluiden op van: nu leest een streekromanlezer nooit meer iets anders, want nu ziet die persoon het andere materiaal niet meer en als alles door elkaar staat denkt zo iemand: he ook een leuk boek.

Sociale netwerken

Na verschillende netwerken bekeken te hebben kom ik tot de conclusie dat ik toch meer opteer voor de serieuze kant, zoals Dizzie Met info over boeken e.d. Zo las ik daar dat er in de Pieterskerk in Leiden op 4 oktober een Antiquarische Boekenbeurs plaatsvindt. Op zo'n netwerk kunnen wij als Zeeuwse Bibliotheek natuurlijk ook onze activiteiten e.d. kwijt. Altijd wel iemand die er speciaal voor naar Middelburg komt.

Maar ik loop nog niet echt warm voor al dat sociaal gebeuren. Waarom moet ik mijn hebben en houen delen met zoveel anderen, waarbij je ook nog moet oppassen met wat je schrijft, want alles blijft vastliggen voor het nageslacht. En zodra je vriend bent met vrienden op Hyves, kunnen al die vrienden je krabbels lezen.

Gisteravond bood mijn dochter aan om samen met haar een haar Hyves pagina te bekijken. Leuk haar profiel te zien en met wie zij "vrienden is". Leuk om haar basisschoolklasgenootjes nu op de foto te zien. (er vanuitgaande dat de foto echt is). Leuk al die mensen die je je vriend kunt noemen. En wat denken sommige dat ze populair zijn, door wel 745 vrienden te hebben. Je typt gewoon een naam in van iemand die kent of van vroeger kent en dan maar afwachten of je geaccepteerd wordt.
Terwijl we de foto's en een aantal profielen bekijken flikkert het scherm op met die en die is online, maar echt krabbelen doet ze eigenlijk maar met een paar. Maar wat is nu leuker: via hyves of via de msn chatten? Lijkt veel op elkaar.

Gelijk maar de vraag aan mijn dochter voorgelegd wat de bibliotheek met hyves kan en wat zij op hyves van de bibliotheek verwacht: informatie over activiteiten, nieuwe dingen (gratis internet), maar ook tips die wij nu in 23 dingen leren zoals googledocs, librarything, welke informatie is betrouwbaar e.d., nieuwe aanwinsten van boeken die je in je profiel aangeeft dat je die graag leest.

Zo zag ik bij het inloggen met 23 dingen dat bibliotheek Eindhoven actief is op hyves met o.a. aangeboden: Een (bij)baan bij de bibliotheek? info over Taiwan-avond en China-avond, het Literair café en tips over de website van de bibliotheek en bibliotheekcafé De Verlichting (Cafe/Club).

Ook iets voor ons????????

Library Thing

Als ik ooit nog eens veel tijd heb, is het inderdaad leuk om zo je eigen boekenkast thuis te catalogiseren.

Jammer dat dit niet veel eerder bestond. Ik heb van 1980 tot 2006 aan een leesclub leiding gegeven. Alle boeken die we in de loop der jaren gelezen hebben, staan op lijsten (in het begin nog gewoon met een typemachine gemaakt). Ooit heb ik na 10 jaar een alfabetische lijst gemaakt. Wat zou het mooi geweest zijn als al die boeken van al die jaren (we lazen om de 6 weken 2 boeken) in deze online boekenkast geplaats hadden kunnen worden.

Maar na bestudering van de site blijkt dat Library Thing meer is dan alleen het inventariseren van je boeken online. Leuk om de resencies te lezen en te zien wie wat met je deelt. Welke groepen er zijn en welke discussies er ontstaan. Zo trok onderstaande discussie mijn aandacht:

Groep: LibraryThing in het Onderwijs
Onderwerp: LT in de klas: opwindend en gevaarlijk 0 / 1 gelezen
[ongelezen] aug 31, 2008, 11:34am (naar boven)Bericht 1: jeroenc
Ik begin komende week met LT in de klas. Ik start in een 4 VWO klas. Leerlingen worden uitgenodigd LT te gebruiken bij hun keuze voor te lezen boeken. Ze kunnen zoeken op thema ( ik begin verschillende tags hiervoor te gebruiken), schrijver etc. Ik denk dat vooral de tags bruikbaar zijn.
Maar ik wil een aantal leerlingen uitnodigen samen met mij editors te zijn van mij LT. Ik hoop dat dit inspirerend en activerend kan werken. Het gevaar is natuurlijk dat ze vervelende dingen doen met mijn bibliotheek. Het ergste is boeken ( alle boeken !) weggooien.
Wat denken jullie hiervan? Ideeën / Commentaar heel welkom.
Bericht bewerkt door schrijver, aug 31, 2008, 11:35am.

Goed dat bovenstaande persoon met LT in de klas gaat werken. Hopenlijk volgen er nog velen.

Je naam wereldwijd

Collega Kees Hamann behandelt in zijn blog over het web 2.0 gebeuren een leuke site: Worldnames waarop je door het intypen van je achternaam kunt nagaan hoe deze over de wereld verspreid is. Ik kon het niet laten om de namen Hamans en Dieteren uit te proberen. En zie het verschil.